Uwięźnięcie nerwu strzałkowego

Nerw strzałkowy wspólny jest podatny na uszkodzenia z bocznej strony kolana, gdzie przechodzi wokół głowy strzałki i dzieli się w przegrodzie śródmięśniowej między przednią i boczną. Nerw strzałkowy powierzchowny jest najbardziej wrażliwy przy wyjściu powięziowym, ale może przejść przez tunel włóknisty przed wyjściem do tkanek podskórnych. Nerw może zostać uwięźnięty także w tym miejscu.

Prezentacja kliniczna:

Symptomy mogą być niejasne i słabo zdefiniowane. Pacjenci mogą się skarżyć na zaburzenia czuciowe, szczególnie na grzbiecie stopy. Mogą mieć osłabienie siły mięśniowej głównie w obrębie zginaczy grzbietowych stopy - dysfunkcja tego nerwu powoduje tzw opadającą stopę.

Badanie:

W miejscu uwięzienia może wystąpić wrażliwość na dotyk; objawy mogą się pojawić podczas bezpośredniego nacisku w miejscu uwięźnięcia. Objaw Tinel’a może być dodatni, szczególnie po bieganiu, kiedy są obecne objawy. W ciężkich przypadkach – opadanie stopy i osłabienie przednich i bocznych części. W określeniu lokalizacji uwięźnięcia mogą pomóc badania przewodnictwa nerwowego takie jak sEMG i inne badania elektrodiagnostyczne.