Zerwanie ścięgna mięśnia piersiowego większego; zazwyczaj dystalny uraz występujący jako zerwanie ścięgna lub zerwanie w miejscu połączenia mięśniowo-ścięgnistego; może wystąpić jako proksymalny uraz brzuśca mięśnia.
Mechanizm urazu:
Dystalne urazy są związane z forsownymi ćwiczeniami takimi jak zapasy, podnoszenie ciężarów (podczas ekscentrycznej fazy podnoszenia ciężarów na ławeczce). Proksymalne urazy brzuśca mięśnia są zazwyczaj rezultatem bezpośredniego urazu.
Prezentacja:
Pacjent może pamiętać specyficzny incydent i zgłaszać uczucie rozerwania i trzasku, skarży się na ból w klatce piersiowej, w okolicy dołu pachowego i ramienia, związany z osłabieniem i bolesnym ograniczeniem ruchu.
Badanie fizykalne:
Obecność ostrego obrzęku i wybroczyn przedniej ściany klatki piersiowej i ramienia (w urazie dystalnym), wyraźne osłabiene przy oporowanym przywodzeniu i rotacji wewnętrznej. Dystalne urazy często objawiają się wyczuwalnymi defektami pod pachą i zauważalną asymetrią w porównaniu ze stroną przeciwną.
Leczenie:
Literatura nie precyzuje jednoznacznie, który pacjenci powinni bezwzględnie poddać się zabiegom operacyjnym. W przypadkach całkowitego zerwania może ono być najbardziej rozsądnym wyjściem, niemniej grupa pacjentów leczonych zachowawczo (fizjoterapia) w okresie długoterminowym (follow-up) uzyskuje podobny rezultat w zakresie funkcji.
